مقایسه میزان توکسین tsst-۱ در نمونه زخم سوختگی کودکان تب دار و بدون تب
Authors
abstract
زمینه و هدف: سندرم شوک توکسیک، از پیامدهای خطرناک سم نوع یک سندرم شوک سمی(toxic shock syndrome toxin-1, tsst-1) ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس است. تشخیص زودرس عفونت استافیلوکوکوس اورئوس و پیشگیری از عواقب تولید tsst-1 در کودکان دچار سوختگی اهمیت زیادی دارد. از مهم ترین نشانه های تولید tsst-1 در بیماران دچار سوختگی وجود تب است. این مطالعه با هدف مقایسه tsst-1 در نمونه زخم سوختگی دو گروه کودکان تب دار و بدون تب این بیماران در سال 92 و از بیماران بستری از بیمارستان شهید مطهری انتخاب شدند. روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، 90 کودک بستری در بخش سوختگی در دو گروه 45 نفره تب دار (گروه مورد) و بدون تب (گروه کنترل) قرار گرفتند. از نمونه زخم کلیه کودکان دارای سوختگی، نمونه برداری انجام شد و سپس نمونه ها تحت انجام آزمون pcr برای شناسایی پرایمر اختصاصی ژن tsst-1 قرار گرفتند. در نهایت نتایج آزمایشات جمع آوری گردید و تحلیل آماری انجام شد. یافته ها: نتایج مثبت آزمون pcr (تولید سم نوع یک سندرم شوک سمی) در کودکان تب دار 7/37% و در کودکان فاقد تب 1/11% بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (003/0p=). میانگین و انحراف معیار درصد سطح سوختگی در مجموع نتایج مثبت آزمون pcr، 30/9±16/93 و در مجموع نتایج منفی آزمون pcr، (2009±11/02) بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (01/0p=)، اما بین موارد آزمون مثبت pcr و آزمون منفی pcr، تفاوت معناداری از لحاظ جنسیت و سن وجود نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: در این مطالعه، ارتباط توکسین tsst-1 با ایجاد تب در کودکان دچار سوختگی مورد تأیید قرار گرفت. هم چنین ارتباطی بین تولید توکسین tsst-1 و افزایش سطح سوختگی دیده شد. انجام تحقیقات بیش تر در این زمینه توصیه می شود.
similar resources
مقایسه میزان توکسین TSST-1 در نمونه زخم سوختگی کودکان تب‌دار و بدون تب
Background: Toxic shock syndrome (TSS), a dangerous consequence of Toxic shock syndrome toxin-1 (TSST-1) caused by Staphylococcus aureus. The early detection for infections of Staphylococcus aureus in burned children is very important, also the pre-vention for consequences of TSST-1. Fever is one of the most noticeable sign in burned children. On the other hand, fever is one of the important co...
full textمقایسه میزان فریتین سرم در کودکان دچار تشنج تب با موارد تب دار بدون تب
سابقه و هدف: تشنج ناشی از تب اگرچه شایع ترین اختلال تشنجی دوره‌ی کودکی و وابسته به سن است اما، بروز آن در سنین قبل از 9 ماهگی و بعد از 5 سالگی نادر می‌باشد. نشان داده شده است که کمبود آهن می‌تواند عملکرد نورولوژی و عقلانی را متأثر کند. هدف از این مطالعه مقایسه سطح فریتین در تب های با تشنج با موارد بدون تشنج است.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، بر روی کودکان 6 ماه تا 5 سال مراجعه کننده ب...
full textمقایسه میزان فریتین سرم در کودکان دچار تشنج تب با موارد تب دار بدون تب
سابقه و هدف: تشنج ناشی از تب اگرچه شایع ترین اختلال تشنجی دوره ی کودکی و وابسته به سن است اما، بروز آن در سنین قبل از 9 ماهگی و بعد از 5 سالگی نادر می باشد. نشان داده شده است که کمبود آهن می تواند عملکرد نورولوژی و عقلانی را متأثر کند. هدف از این مطالعه مقایسه سطح فریتین در تب های با تشنج با موارد بدون تشنج است.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، بر روی کودکان 6 ماه تا 5 سال مراجعه کننده ب...
full textعلل تب در کودکان با تب و تشنج در بیمارستان کودکان امیرکلا، 1378
سابقه و هدف: تشنجات بدنبال تب (FC) یکی از شایعترین مشکلات نورولوژی در اطفال است. تب در اینها به دلیل عفونت های فوقانی و تحتانی تنفسی، گاستروانتریت و عفونت ادراری و عفونت های ویروسی دیگر (سرخجه، سرخک و روزئولا اینفانتوم) و به دنبال واکسیناسیون، آبسه های عفونی و دیگر موارد می باشد. در این مطالعه شیوع علل تب در بیمارانی که با تب و تشنج به بیمارستان کودکان امیرکلا مراجعه کرده اند و نیز ارتباط بین ف...
full textمقایسه ی سطح سرمی آهن، فریتین و tibc در کودکان ۹-۵۹ ماهه تب دار با کودکان تب تشنجی
مقدمه: درصد بسیار کمی از تب ها باعث تشنج شده و تغیرات مقادیر برخی از مواد موجود در خون نیز می تواند باعث تشدید و یا کاهش بروز تشنج شود. هدف از این مطالعه مقایسه سطح سرمی آهن و فریتین در بین کودکان تب تشنجی و تب دار بدون تشنج می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش برروی 485 بیمار 9 تا 59 ماهه تب دار مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال 90 انجام شده است. در این مطالعه بیماران به دو گر...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهرانجلد ۷۲، شماره ۲، صفحات ۱۱۳-۱۲۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023